อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย.                                ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี.

                            อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม.                                 ได้ยินว่าตนแล ฝึกได้ยาก.

                            อตฺตา สุทฺนฺโต ปุริสสฺส โชติ.                      ตนที่ฝึกดีแล้ว เป็นแสงสว่างของบุรุษ.

                            อตฺตา หิ อตฺตโน นา .                                 ตนแล เป็นที่พึ่งของตน.

                            อตฺตา หิ อตฺตโน คติ.                                 ตนเทียว เป็นคติของตน.

                            อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา.                       บัณฑิต ย่อมฝึกตน.
                            อตฺตานํ ทมยนตฺติ สุพฺพตา.                      ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตน.
                            อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ.      ผู้มีตนฝึกดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้ยาก.
                          โย รกฺขติ อตฺตานํ รกฺขิโต ตสฺส พาหิโร.      ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย.
                          อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺา รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ.   ถ้ารู้ว่าตนเป็นที่รัก ก็ควรรักษาตนนั้นให้ดี.